Helen Mertens over accreditatie

Helen Mertens 225 breed.jpgHelen Mertens is lid van de raad van bestuur van het Maastricht UMC+. Per 1 februari 2020 is zij geaccrediteerd. Wat heeft haar bewogen om op te gaan voor accreditatie? Hoe heeft zij het traject ervaren?

‘Het accreditatietraject van de NVZD heeft mij veel gebracht. Ik had ook geen enkele twijfel om daaraan mee te doen. Ik ben inmiddels drie jaar bestuurder van een UMC en daarbij past reflectie. Eerder, toen ik nog als gynaecoloog actief was in de directe patiëntenzorg, heb ik drie maal het IFMS-traject doorlopen. Ook dat waren vruchtbare trajecten met goede gespreksleiders. Het accreditatietraject van de NVZD lijkt daar erg op, hoewel de onderwerpen en de thema’s van de gesprekken verschillen.

‘De 360 graden uitvraag vond ik een cadeautje. We weten immers allemaal hoe het aan de top gaat. Het is best lastig om eerlijke kritiek te geven aan je leidinggevende. Alleen al om er bewust bij stil te staan, er tijd voor te maken en het juiste moment te kiezen. En daarnaast speelt de hiërarchie natuurlijk nog een grote rol. De spiegel die de 360 graden uitvraag je voorhoudt, helpt, want de gesprekspartner heeft altijd gelijk; jij gaat maar deels over de indruk die je maakt en hoe er naar je handelen wordt gekeken. Het helpt mij om daar expliciet bij stil te staan en collega’s naar te vragen.’

Levensvragen en dilemma’s

‘Zo’n traject doorlopen heeft alleen zin als je het zelf serieus neemt. En dan is het behoorlijk intensief. Om een persoonlijk ontwikkelplan te schrijven moet je nadenken over waar jouw organisatie maar ook jijzelf over drie of vijf jaar staat. Wat wil je en vooral ook, wat doe jij daar al aan? Wat zijn je drijfveren? Vragen die in de waan van de dag vaak verdampen. Een dergelijk traject dwingt je om er wél bij stil te staan en daarover met bijvoorbeeld de deelnemers aan de 360 graden feedback in gesprek te gaan. Ook zijn dit belangrijke thema’s in het accreditatiegesprek. Vragen die mij daar gesteld zijn, waren best confronterend. Ze houden me regelmatig wakker en houden me vooral scherp.

‘Levensvragen stellen en je dilemma’s vertrouwelijk durven delen. Daar gaat het om, want dat heeft meerwaarde. Ik zie nu al uit naar vervolggesprekken bij de heraccreditatie! Maar dat is pas over vijf jaar.

‘Ik ben de eerste bestuurder van een UMC die vanuit die hoedanigheid de NVZD-accreditatie heeft behaald. Er zullen er beslist meer volgen.’